Punjabi Kavita
Pir Ghulam Jilani

Punjabi Kavita
  

Kafian Pir Ghulam Jilani

پنجابی کافیاں پیر غلام جیلانی

1. جو کلھ کرنا کر اج کڑے

جو کلھ کرنا کر اج کڑے،
ہور چھڈ دے سارے پجّ کڑے ۔

سمن بکمن امین رہیئے،
دل اپنے ول منہ کر بہیئے،
فیدا کی ہے پاہیا گجّ کڑے،
ہور چھڈ دے سارے پجّ کڑے ۔

تیری عمر مسافراں رین کڑے،
توں کیوں بیٹھی کرکے چین کڑے،
کجھ کر تاہی رہسی لج کڑے،
ہور چھڈ دے سارے پجّ کڑے ۔

گھر وچ ویکھ پیارے تائیں،
ظاہر باطن جہڑا سائیں،
کر کر درشن رجّ کڑے،
ہور چھڈ دے سارے پجّ کڑے ۔

وافیئنسکم حکم خدا،
اوہ پیارا ن اک دم ہووے جدا،
توں راہ اولے نہ بھجّ کڑے،
ہور چھڈ دے سارے پجّ کڑے ۔

لے غلام جیلانی توں مت کڑے،
نی توں گھر بہہ آپ کت کڑے،
تیرا دم دم ہووے حج کڑے،
ہور چھڈ دے سارے پجّ کڑے ۔

(سمن بکمن امین=دنیاں
توں بولے گنگے تے انھے رہنا،
ظاہر باطن=باہروں-اندروں،
وافیئنسکم=و عفی انپھس
کم،اتے تہاڈے شریراں تے پراناں
وچ)

2. واہوا دلبر نخرے باجا

واہوا دلبر نخرے باجا کر کر ناز پرستی ۔
عشقَ تیرے نے دل میرے نوں ذوق چڑھایا مستی ۔

موہ لئے عاشق بیکس آزز، کر کر ناز نہورے ۔
کالو بلا کہہ لئی بلا سر، من فرمان الستی ۔

ہٹ بیٹھے تاں جھڑکاں دیویں، در آیاں رس جاویں ۔
عجب ہرانی تیری یاری، جان پئی وچّ پھستی ۔

غلام جیلانی در تیرے دا، آد قدیمی بردا ۔
نہ دے جھڑکاں آزز تائیں، آ ڈگیا وچّ بستی ۔

(بیکس=بے بس، بردا=غلام)