Punjabi Kavita
ਪੰਜਾਬੀ ਕਵਿਤਾ
Home
Punjabi Poetry
Sufi Poetry
Urdu Poetry
Hindi Poetry
Translations
Mangal Madan ਮੰਗਲ ਮਦਾਨ
ਮੰਗਲ ਮਦਾਨ ਪੰਜਾਬੀ ਦੇ ਕਵੀ ਹਨ । ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਲਤਾਂ ਕਰਦਾ ਸੂਰਜ ਅਤੇ ਸ਼ਬਦ ਮੰਗਲ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹਨ
Illtaan Karda Suraj : Mangal Madan
ਇੱਲਤਾਂ ਕਰਦਾ ਸੂਰਜ : ਮੰਗਲ ਮਦਾਨ
ਸਰਘੀ ਦੀ ਲੋਅ
ਮਾਏ ਨੀ !
ਨੈਣਾਂ ਵਾਲੀ ਪਿੱਪਲੀ
ਤੇਰੀ ਮੇਰੀ ਜਦੋਂ ਟੁੱਟ ਗਈ
ਆਇਆ ਨਾ ਪਿਆਰ ਨਿਭਾਣਾ
ਖ਼ਤ ਫੇਰ ਵੀ ਨਾ ਪਾਵਾਂ
ਦਰ ਦੇ ਭਿਖਾਰੀ
ਦੀਵੇ ਯਾਦਾਂ ਦੇ
ਤੈਨੂੰ ਰੱਬ ਦਾ ਵਾਸਤਾ
ਤੇਰਾ ਸ਼ਹਿਰ ਫ਼ੱਕਰਾਂ ਨੂੰ
ਅੱਖੀਆਂ ਉਡੀਕਦੀਆਂ
ਜਿਵੇਂ ਪੰਜਾਬ ਵਿਚੋਂ ਗੁੰਮ ਸਰਕਾਰ
ਭਾਬੀਆਂ ਦੀ ਪੁਕਾਰ
ਜ਼ਮਾਨਾ ਟੀ. ਵੀ. ਦਾ
ਮੁੰਡੇ ਵਿਕਾਊ ਨੇ
ਸਲਾਮਾਂ ਹੋਣਗੀਆਂ
ਨੀ ਬੱਲੀਏ
ਮਾਡਰਨ ਬੋਲੀਆਂ
ਜ਼ਮਾਨਾ ਖੋਟਾ ਹੈ
ਸ਼ੋਸ਼ੇਬਾਜ਼ੀ ਦਾ ਜ਼ਮਾਨਾ
ਕੁੜੀਆਂ
ਮੁੰਦਰੀ
ਸੱਸੇ ਤੇਰੀ ਮੱਝ ਮਰ ਜੇ
ਚਿੱਠੀ
ਵੰਝਲੀ
ਲੱਖ ਮਿੰਨਤਾਂ ਕਰਕੇ
ਮਹਿੰਦੀ
ਹੱਸਦੀ ਮੈਂ ਹੱਸਦੀ
ਠੇਕਾ ਨਾਂ ਅਪਣੇ
ਜਾ ਮਾਹੀਆ
ਸਾਡਾ ਦਿਲਬਰ
ਤੇਰੀ ਆਈ ਨਾ ਵੇ ਫੇਰ ਆ
ਨੀ ਡੰਡੀ ਡੰਡੀ
ਨਜ਼ਰਾਂ ਮਿਲਾ ਕੇ
ਦੱਸ ਕੁੜੀਏ
ਇੱਕ ਕੁੜੀ ਗਈ ਭਾਅ
ਹੱਕਦਾਰ ਕੁੜੀਏ
ਵਾਹ ਸੱਜਣਾ !
ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ ਪਿਆਰ ਸੁਹਣਿਓ
ਸੱਚ ਕਹੀਏ ਕੁੜੀਏ
ਰੱਬ ਖ਼ੈਰ ਕਰੇ
ਰੁੱਤਾਂ ਗਈਆਂ, ਰੁੱਤਾਂ ਆਈਆਂ
ਹੀਰ ਦੇ ਦੀਦਾਰ ਬਦਲੇ
ਕੁੜੀ ਲੱਛੀਏ
ਭੰਗੜਾ ਪਾਓ ਮਿੱਤਰੋ
ਜੋਤ ਜਗਾਈਏ
ਕੋਈ ਦੇਵੋ ਜਵਾਬ
ਪਿੱਪਲ ਦੇ ਪੱਤਿਆ ਵੇ
ਨੂਰ ਗੁਰੂ ਜੀ
Shabad Mangal : Mangal Madan
ਸ਼ਬਦ ਮੰਗਲ : ਮੰਗਲ ਮਦਾਨ
ਡਰ ਦਾ ਆਲਮ ਚਾਰ-ਚੁਫੇਰੇ
ਅੰਬਰ ਜਿਸਨੂੰ ਭਾਲ ਰਿਹਾ
ਮੈਂ ਤਾਂ ਲੋਚਾਂ ਬਸ ਇਕ ਤਾਰਾ
ਜੰਗਲ ਵਿਚ ਜੋ ਫੁੱਲ ਅਨੋਖਾ ਖਿੜਿਆ ਹੈ
ਇਸ ਜੱਗ ਤੋਂ ਉਪਰਾਮ ਜਿਹੇ ਹਾਂ
ਕਲ ਹੀ ਮੌਸਮ ਨੇ ਜੋ ਰੁਮਕਣ ਲਾਈ ਹੈ
ਸੱਚ ਤੋਂ ਦੂਰੀ ਰੱਖੀ, ਹੁਣ ਪਛਤਾਉਂਦੇ ਹਾਂ
ਢਲਦੇ ਸੂਰਜ ਪਿਆਰੇ ਮੇਰੇ ਬੇਲੀ ਨੇ
ਹੈ ਇਕੱਲਾ ਰੁੱਖ ਉਹ ਪਰ
ਲੰਮਾ ਪੈਂਡਾ ਵੱਡੀ ਉਮਰਾ
ਆਪਣੇ ਗ਼ਮ ਦੀ ਗਾਥਾ ਹੁਣ ਮੈਂ
ਸੱਚੀ ਗੱਲ ਜੋ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ
'ਕੱਲਾ ਕਾਰਾ ਰਹਿ ਕੇ ਰਾਜ਼ੀ
ਪਹਿਲਾਂ ਦਿਲ ‘ਚੋਂ ਵੈਰ ਮੁਕਾ
ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮਨ ਦਾ ਪਾਲਾ ਮਾਰ ਰਿਹਾ
ਹਰ ਵੇਲੇ ਮੁਸਕਾਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਿਆ ਕਰ
ਖ਼ਬਰੇ ਕਦ ਦਾ ਵਰਕਾ ਵਰਕਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ
ਬੀਤੇ ਤੇ ਨਾ ਝੁਰਿਆ ਕਰ
ਜੇ ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਬਾਜੀ ਹਰ ਜਾਂਦੇ
ਮੈਨੂੰ ਲਗੇ ਬੜਾ ਡਰ
ਕੁੜੀ ਕਰਦੀ ਏ ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਬੜਾ
ਜੇ ਇਹ ਹੁਸਨ ਲੁਕਾਇਆ ਨਹੀਂ ਲੁਕਣਾ
ਅਸੀਂ ਕੰਧ ਵਿਚ ਉੱਗੇ ਹੋਏ ਰੁੱਖ ਸੱਜਣਾ
ਬਸ ਇਕੋ ਗੱਲ ਆਖਾਂ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਜੋਗੀਆ
ਮੁੰਡਾ ਹਾਣ ਦਾ ਕਾਲਜ ਨਹੀਂਓ ਆਇਆ
ਨਾ ਉਹ ਪਤਲੀ ਪਤੰਗ
ਕਦੇ ਹਸਣਾ ਤੇ ਕਦੇ ਪਾਸਾ ਵੱਟਣਾ
ਟੁੱਟ ਗਈਆਂ ਮੇਰੀਆਂ ਵੰਗਾਂ
ਸਾਡੇ ਚਾਵਾਂ ਦੀ ਉਮਰ ਨਿਆਣੀ
ਇਕ ਅੱਖ ਮਸਤਨੀ, ਦੂਜਾ ਤੋਰ ‘ਚ ਰਵਾਨੀ
ਗੱਲ ਮੇਰੀ ਨੂੰ ਝੂਠ ਨਾ ਜਾਣੀ
ਸੋਹਣੇ ਸਿਹਰੇ ਵਾਲਿਆ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ
ਕੀ ਸੂਰਜ ਤੇ ਕੀ ਚੰਨ ਤਾਰੇ
ਗੱਲਾਂ ਗੱਲਾਂ ਵਿਚ ਗੱਲ ਕਹਿਣ ਦੀ ਅਦਾ