Naseer Baloch ਨਸੀਰ ਬਲੋਚ

ਨਸੀਰ ਅਹਿਮਦ ਨਸੀਰ (06-04-1956-16-12-2021) ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕਲਮੀ ਨਾਂ ਨਸੀਰ ਬਲੋਚ ਹੈ, ਪੰਜਾਬੀ ਅਤੇ ਉਰਦੂ ਦੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਕਵੀ ਅਤੇ ਲੇਖਕ ਹਨ ।
ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਜਨਮ ਪਿਤਾ ਦਾਨ ਮੁਹੰਮਦ ਦੇ ਘਰ ਚੱਕ ਨੰਬਰ : 592 ਜੀ. ਬੀ. ਤਹਿਸੀਲ ਟਾਂਡਲੀਆਂ ਵਾਲਾ ਜਿਲ੍ਹਾ ਫ਼ੈਸਲਾਬਾਦ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ । ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਐਮ. ਏੇ. ਸੀ. ਟੀ. ਸੀ ਅਤੇ ਅਧਿਆਪਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕਿੱਤਾ ਸੀ । ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਛਪੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਢਾਰਸ (ਉਰਦੂ) ਅਤੇ ਤੇਰਾ ਹਿਜਰ ਗੁਲਾਬ ਜੇਹਾ (ਪੰਜਾਬੀ) ਹਨ ।
ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਅਣਛਪੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਹਨ : ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ਾਇਰੀ ਮਜਮੂਆ, ਉਰਦੂ ਨਸਰੀ ਮਜ਼ਾਮੀਨ, ਪੰਜਾਬੀ ਨਸਰੀ ਮਜ਼ਾਮੀਨ ਅਤੇ ਅਫ਼ਸਾਨਵੀ ਤਹਿਰੀਰ ।
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲੇ ਸਨਮਾਨ ਹਨ : ਮਸੂਦ ਖੱਦਰ ਪੋਸ਼ ਸਨਮਾਨ, ਮਹਿਕਾਂ ਪੰਜਾਬੀ ਅਦਬੀ ਸਨਮਾਨ ਅਤੇ ਦਿਲ ਦਰਿਆ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਅਦਬੀ ਸਨਮਾਨ ।

Punjabi Poetry : Naseer Baloch

ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲਾਂ/ਸ਼ਾਇਰੀ/ਕਵਿਤਾਵਾਂ : ਨਸੀਰ ਬਲੋਚ

  • ਉਹਨੂੰ ਮੇਰੀ ਜ਼ਾਤ ਵਿੱਚ ਲੈ ਆ
  • ਉਹ ਝੂਠਾ ਵੀ ਹੋਵੇ ਤੇ
  • ਅੰਮ੍ਰਿਤਾ ਪ੍ਰੀਤਮ ਨੂੰ (ਨਜ਼ਮ)
  • ਐਵੇਂ ਤੇ ਨਈਂ ਕੰਢੇ ਉਤੇ ਮਰਿਆ ਸੀ
  • ਇਸ ਦੀ ਕਰ ਕੇ ਤਮੰਨਾ ਵੇਖੀਏ
  • ਸੱਜਣ ਮੇਰੇ ਵਿਹੜੇ ਵੜਿਆ ਰਾਤੀਂ
  • ਸਾਡੇ ਕਾਹਦੇ ਹੀਲੇ ਨੇ
  • ਸਾਥ ਦੇਣਾ ਏ ਮੇਰਾ ਹਰਫ਼ਾਂ ਕਿਵੇਂ
  • ਸਿਰਾਂ ਤੇ ਭਾਰ ਕਿਤਨਾ ਏ
  • ਸ਼ੱਕ ਦੀ ਦੀਵਾਰ ਖੜੀ ਕਰ ਲਈ ਏ
  • ਹੱਕ ਵੀ ਦੇਵਣ ਭੀਖ ਤਰ੍ਹਾਂ
  • ਕੱਲਮ ਕੱਲਾ ਕੀ ਕਰਦਾ ਮੈਂ
  • ਚੁੱਪ ਕਰ ਮੁੰਡਿਆ
  • ਜਦ ਤੱਕ ਲੀਰੋ ਲੀਰ ਨਈਂ ਹੁੰਦਾ
  • ਜਦ ਵੀ ਕਲਾ ਹੋਇਆ ਮੈਂ
  • ਜਾ ਨੀ ਕੜਮਈਏ ਭੁੱਖੇ
  • ਜੀਵਨ ਸੀ ਹਿੱਕ ਲੀਕ ਵਿਛੋੜੇ ਦੀ
  • ਦੁਨੀਆ ਤੇਰੀ ਏ ਦਾਰ ਤੇਰੇ ਨੇ
  • ਦੁੱਖ ਹੋਵੇ ਤੇ ਤਾਂ ਛੱਡਦੇ ਨੇ ਘਰ ਨੂੰ
  • ਨੀਵਾਂ ਹੋ ਕੇ ਵਗ
  • ਪਾਣੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਵਰ੍ਹੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਅੱਖਾਂ ਦਾ
  • ਬੇਵਜਾ ਸਾਥੋਂ ਕਿਨਾਰਾ ਨਾ ਕਰੇ
  • ਮਨ ਦੇ ਅੰਦਰ ਚੋਰ ਹੁੰਦਾ ਏ
  • ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਕਹਾਣੀ ਦਾ ਕਿਰਦਾਰ ਬਣਾ
  • ਮੈਨੂੰ ਪੂਰੇ ਦੇਸ ਦੀ ਚਿੰਤਾ
  • ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਉਸ ਵੇਲੇ ਵੇਖਿਆ ਸੀ