نہ میں کیتا ونج میں نہ پائی ہٹی ۔ کھٹی کھٹائی مل گئی بھائیے دی کھٹی ۔ وہلا بہہ کے کھان دی میں پڑھ لئی پٹی ۔ کم کوئی آکھے کرن نوں مینوں جاپے چٹی ۔ وہوٹی آکھے آ گیا ایہہ کتھوں مکھٹو ۔ ماں آکھے نرا پرا ہے کھانے دا چٹو ۔ گلیاں دا ہر ککھّ وی مینوں مہنا مارے ۔ گھرناں نال سی دیکھدے مینوں گھر دے سارے ۔ وہوٹی ہتھوں کلپ کے گھر چھڈنا کیتا ۔ آخر فستا روز دا ایوں وڈھنا کیتا ۔ میں کیہا نہیں آونا ہن مڑ کے اتھے ۔ ٹبر نال نہیں میں بیٹھنا میں جڑ کے اتھے ۔ کرساں جا کے ونج کوئی اک تھاں تے ڈٹ کے ۔ جے آیا تاں آوساں کوئی کھٹی کھٹ کے ۔ پونجی ساری سانبھ کے میں چالے پائے ۔ کلکتے دے شہر وچ جا ڈیرے لائے ۔ تک کے نویں شکار نوں ایوں جڑے شکاری ۔ چڑیاں اتے پین باز جیوں مار اڈاری ۔ جویں ہڈی نوں ویکھ کے آ جڑدے کتے ۔ مکھیاں آ کے جڑدیاں جیوں گڑ دے اتے ۔ اڈے لگ کے اوہناں دے پھس دئے وچ پھاہیاں ۔ کلکتے دے شہر دیاں سب گلیاں گاہیاں ۔ رنگ برنگی ناچ وچ کئی کھیڈاں کھیڈے ۔ ویکھے جا کے چیر اساں کئی ونگے ٹہڈے ۔ ایوں یاراں نے لٹیا میرا سارا جھگا ۔ چور جیوں آ کے لٹدے گھر تک کے لگا ۔ باہر نہ کوئی ویکھ کے اسیں ات گھبرائے ۔ بجھکی اپنی سانبھ کے مڑ گھر نوں آئے ۔ دوروں وہوٹی ویکھ کے ایہہ سوہلے گائے ۔ شکر کرو نی گوریؤ شہہ جینودے آئے ۔ کولوں کڑیاں ویکھ کے ایہہ گیت سنائے ۔ ہتھ پرانے کھوسڑے 'ایشر' ہوریں آئے ۔
اک کھتری برہمن نائی ۔ تناں نے یاری لائی ۔ کھتری سی کد وچ گینہڈا ۔ سی کدو وانگن پینہڈا ۔ برہمن دی ہر تھاں پچھ سی ۔ ایہدی گٹھ گٹھ لمی مچھ سی ۔ نائی سی اک گبھروٹا ۔ مشٹنڈا موٹا جھوٹا ۔ تنے ہی سیر تے چڑھ پئے ۔ اک پیلی ویکھ کے اڑ پئے ۔ ویکھے نے سوہنے گنے ۔ رج رج کے اوہناں بھنے ۔ کجھ چوپے کجھ اجاڑے ۔ کجھ پیراں ہیٹھ لتاڑے ۔ دوروں ہی جٹ نے تکیا ۔ پر نیڑے آ کے جھکیا ۔ وچ پھسیا اوکھے پھندے ۔ ایہہ اک تے اوہ تنّ بندے ۔ کجھ ڈریا کجھ گھبرایا ۔ پھر پھند ایہہ نواں بنایا ۔ جھٹ آیا نٹھا نٹھا ۔ برہمن دے چرنیں ڈھٹھا ۔ میں جٹ مورکھ انجان ہاں ۔ توں برہمن میں ججمان ہاں ۔ جے چاؤ مینوں بنھ لو ۔ کجھ گنے ہور وی بھنّ لو ۔ کیوں دیواں گناں سکھنا ۔ کجھ نال وی دیساں دکھنا ۔ توں دس اوہو بھیڑیا نائیا ۔ ایہہ مرن مٹی کیوں چائی آ ۔ ایہہ برہمن ایہہ شاہوکار ہے ۔ توں کس پنڈ دا سردار ہے ۔ کوہڑ کرلی لمکن لیراں ۔ تے جپھے نال شہتیراں ۔ توں ہیں اک ساڈا کاما ۔ گنیاں دا لگدا ایں ماما ۔ چک بھنئیں سٹیا اس نوں ۔ تے رج کے کٹیا اس نوں ۔ ایہہ ویکھ کے جٹ دا چالا ۔ برہمن نے کڈھ لئی مالا ۔ ہے بھگون میریا سچیا ۔ ہے شکر کہ میں تاں بچیا ۔ توں بندھن کٹیا میرا ۔ پرشاد میں سکھیا تیرا ۔ جٹ کیتی خوب حجامت ۔ نائیے دی آ گئی شامت ۔ کھوہ لیتے اس توں گنے ۔ ہڈ گوڈے اس دے بھنے ۔ گچی پھڑ اس دی لیتی ۔ نائیے نے طوبیٰ کیتی ۔ پھر کھتری دے ول آیا ۔ تے جٹّ نے ایہہ فرمایا ۔ برہمن تاں کڈھدے پتری ۔ توں کون ایں پامر کھتری ۔ احسان توں کہڑا کیتا ۔ توں لہو اساں دا پیتا ۔ جے لیا روپیہ ادھارا ۔ توں بنھ لیا ٹبر سارا ۔ گوگڑ تے ڈانگ اک ماری ۔ تہہ بہہ گئی اس دی ساری ۔ چھتراڑ اوہ جٹّ نے کیتی ۔ رب جانے جو سر بیتی ۔ سنگھ اس دا پھڑ کے گھٹیا ۔ ادھ مویا کر کے سٹیا ۔ ایہہ ویکھ کے پٹھا چالا ۔ برہمن نے کڈھ لئی مالا ۔ پھر دل وچ آکھن لگا ۔ اج پھس گیا لولھا ڈھگا ۔ میں دھوکھے دے وچ پھسیا ۔ مینوں راہ ایہناں نے دسیا ۔ اج خیر نہیں دسدی میری ۔ اس پٹھی مالا پھیری ۔ ہے بھگون میریا سچیا ۔ تد جانساں جے اج بچیا ۔ جٹ دسدا اج سر لتھ ہے ۔ میری لاج تیرے اج ہتھ ہے ۔ دہ جٹ نوں اک ہلونا ۔ پرشاد میں دیساں دونا ۔ ایہنوں سسری وانگ سوا دیہہ ۔ یا مرگی اس نوں پا دیہہ ۔ جٹ دل وچ ڈاہڈا کڑیا ۔ پھر برہمن دے ول مڑیا ۔ ایہہ بے کھسمے نے گنے ۔ دس توں کیوں آ کے بھنے ۔ کی اساں خوشامد تیری ۔ گل کراں میں چالی سیری ۔ جے پتری کڈھ سناویں ۔ چھل ساڈی پہلوں لاہویں ۔ جے کھیر اساں کھوائی ۔ لے لینا ایں دند گھسائی ۔ جے لاواں کتے پڑاویں ۔ تھاں تھاں تے ٹکے دھراویں ۔ دو تتیاں تتیاں لائیاں ۔ دو بوتھاں اتے ٹکائیاں ۔ برہمن نوں آ گئے غوطے ۔ اڈ گئے عقل دے طوطے ۔ جٹ غصے دے وچ کھنجیا ۔ اوہنوں روں دے وانگن پنجیا ۔ تنے پئے بٹ بٹ تکن ۔ ڈر مارے بول نہ سکن ۔ میں پیلی دے وچ گیا ۔ پھر تناں نوں ایہہ کیہا ۔ اتفاق تسیں جے کردے ۔ کیوں جٹ دے ہتھوں مردے ۔ فٹ دی ہوندی کھے اے ۔ اتفاقی دی آخر جےَ اے ۔ مل مل کے بندیاں ڈاراں ۔ اک اک تے دو نے یاراں ۔
رام چند اک ساڈے پنڈ تھانیدار سی ۔ وڈھی خور جابر اتے چنگا دھاڑمار سی ۔ رعب داب دینودا تے دوہاں پاسوں کھاوندا ۔ جہڑا اوہدے کول جاوے چنگی چھل لاہوندا ۔ اک دن سندھیا نوں دن ایتوار سی ۔ موئی اوہدی ماں جہڑی چراں توں بیمار سی ۔ رولا پیا پنڈ وچ ہوئی آن جاونی ۔ نکے وڈے سارے آئے کرن پرچاونی ۔ مکھیاں دے وانگ آ کے جڑیاں زنانیاں ۔ کرن اتھے لگ پئیاں لک بنھ لاہنیاں ۔ جڑے اینے لوک جہدا انت نہ شمار سی ۔ تختے نوں مونہڈا دین ویلے مارو مار سی ۔ کوئی لا کے اکھیاں تے تھک پیا رونودا ۔ اک کولوں لنگھ دوجا اگے اگے ہونودا ۔ ورت گیا بھانا پھیر دوجے ایتوار نوں ۔ موت دا سنیہا آیا آپ تھانیدار نوں ۔ جتی ہوئی بازی تھانیدار آپو ہر گیا ۔ کڑی جیڈا جنا پلو پلی وچ مر گیا ۔ اک وی نہ پنڈ وچ نیڑے آ کے ڈھکیا ۔ مردے نوں کسے نہیں مونہڈے اتے چکیا ۔ کوئی وی نہ گیا اتھے ڈھاہ کنے مارنی ۔ روندی ہوسی بیٹھی ہوئی اکو تھانیدارنی ۔ موئی اوہدی ماں لوکی چرن آئے چھوہن نوں ۔ مویا تھانیدار آیا اک وی نہ رون نوں ۔ ایشر اس زندگی دا ایہو ہی انجام اے ۔ مونہاں نوں ملاحظے اتے سراں نوں سلام اے ۔
کتھے اک شیرنی جو جنگل دی رانی ہوندی، کتھے اک ڈرن والی کالی جیہی لیلی اے ۔ کتھے دریودھن جنھے راج دے خمار وچ، گل وچ پائی اک پاپاں والی سیلی اے ۔ کتھے کالا سانولا اوہ مرلی منوہر پیارا، پریم والی ہولی جنھے آن کے تے کھیلی اے ۔ چنگے اتے مندے دا مقابلہ کی جگ وچ، کتھے راجا بھوج اتے کتھے گنگا تیلی اے ۔
اک پتر تیرا چرس وچ رہندا، دوجا پی شراباں ڈھہندا، تیجا وچ کنجراں دے بہندا، چوتھا کھاوے ماوا، اک نوں کی رونی ایں، اوت گیا ہے آوا ۔ لیف دا پڑ ہے سارا پڑیا، روں تلائی دا سارا سڑیا، اتے سرہانے ساڑ نہیں چڑھیا، ٹٹیا منجی دا پاوا، اک نوں کی رونی ایں، اوت گیا ہے آوا ۔ نونہہ تیری ہے بیبی رانی، تھتھلی ہے پر ہے سیانی، کنوں بولی اکھیؤں کانی، لے آئیں ایں مکلاوا، اک نوں کی رونی ایں، اوت گیا ہے آوا ۔
قدرت میرے رب دی تک توں قدرت میرے رب دی ۔ روزی دیندا ہر اک نوں پرتپال کرے اوہ سب دی ۔ تکو ذرا انگوری گچھے ایوں ویلاں وچ گندے ۔ جیوں پیاری دے کناں دے وچ لٹکن سوہنے بندے ۔ باغ دے اندر خلا ہویا ہے سرو ایوں سر ننگا ۔ جوگی کوئی تپسیا کردے ہو کے جویں اک ٹنگا ۔ یا کوئی پیہریدار کھلو کے پیہریداری کردے ۔ یا کوئی لمّ سلما گبھرو وچ اڈیکاں مردے ۔ پھل گلابی اتے تبکے ایوں تریل دے اٹکن ۔ جیوں سوہنی دے بلھاں اتے چٹے موتی چمکن ۔ کوئل بہہ کے ٹیہسی اتے ایوں کڈھدی ہے ساڑے ۔ جویں ویوگن پریم پتی وچ کردی ہووے ہاہڑے ۔ ساڑھی اک بسنتی سوہنی ایوں سرہوں نے پائی ۔ نویں نویلی وہوٹی کوئی بن ٹھن کے جویں آئی ۔ اک من دا اک کدو تک کے عقل نوں لگ گئے جندرے ۔ ویل نکی جہی نال چمٹ کے ودھ گیا اندرو اندرے ۔ قدرت میرے ایشر دی توں تک وے بھائیا جٹا ۔ ایسا قہر کدی نہیں ڈٹھا تندو چایا وٹا ۔
ساری پنڈی شہر وچ اکو میرا یار سی ۔ جدھے نال ساریاں توں گوہڑا میرا پیار سی ۔ ہندی اے پریت جویں بدل اتے مور دی ۔ پھلّ اتے بھور ہندی چن تے چکور دی ۔ مچھی اتے جل ہندی گڈی اتے ڈور دی ۔ ایسی سی پریت میری اس چت چور دی ۔ کنڈا نہ سی سر اتے مڈھوں ہی آزادی سی ۔ جوآ اوہنوں کھیڈنے دی نکی نکی وادی سی ۔ وسکی دی بوتل اک شیک نال پیندا سی ۔ بھنگ دے بغیر اک پل وی نہ جیندا سی ۔ چنگیاں دا ویری اتے لچیاں دا یار سی ۔ پنڈ وچ نامی اک وڈا ڈانگ مار سی ۔ کنجراں دے گھر گانا سننے نوں جاندا سی ۔ کدی کدی دم اوہ تاں چرس دے وی لاندا سی ۔ وارث شاہ دی ہیر اوہنوں چوکھی ساری یاد سی ۔ کھیسا گنڈھ کٹنے دا پورا استاد سی ۔ بھائیاں روز پٹے اوہدے گھر نہ توں جایا کر ۔ ہٹی اتے بہہ کے دل کم وچ لایا کر ۔ آکھیا میں ہووے اوہدا چنگا مندا راستا ۔ مینوں میرے یار دی ہے یاری نال واسطہ ۔ اک دن کوٹھے اتے جوآ سی کھڈانودا ۔ مزے سی اڈاندا نالے پینودا پلانودا ۔ جوئے اتے داء اوہ تاں لاندا بے-تحاشہ سی ۔ میں وی پر بیٹھا ہویا ویکھدا تماشہ سی ۔ پلسیاں نے کوٹھے اتے گھیرا آ کے گھتیا ۔ اڈ گئی جواریاں دی اکو ویر ستیا ۔ جھٹ پٹ اوہناں نے ترڈا پھوہڑی چکیا ۔ کسے ماری چھال کوئی ٹٹی وچ لکیا ۔ موقعے اتے پلسیاں نے پنجاں تائیں پکڑیا ۔ میں وی اوہناں دوشیاں دے نال گیا جکڑیا ۔ اکھاں وچ میریاں دے لگی اک جھڑی سی ۔ مینوں میرے یار نال لگی ہتھکڑی سی ۔ سندا سی جہڑا اوہ یقین نہ سی کردا ۔ آکھے اوہ اجیہی تھاں تے پیر نہیں سی دھردا ۔ بھائیے مینوں پچھیا توں کویں جا کے پھسیا ۔ بھباں مار مار کے میں ایوں اوہنوں دسیا ۔ جوآ نہ میں کھیڈیا نہ کھیڈن دی آشا سی ۔ میں تاں پرے بیٹھا ہویا ویکھدا تماشہ سی ۔ بھائیے کیا گند وچ گندی پون جھلدی ۔ پھلاں وچ آوے خوشبو سوہنی پھلّ دی ۔ کرنا کسنگ بچہ ماڑیاں دا چالا اے ۔ کولے دی دلالی وچ منہ ہندا کالا اے ۔
ہٹی بھائیے نے نویں اک پائی ۔ اسیں دوویں بن گئے حلوائی ۔ ویچن لگے ددھ ملائی ۔ پوڑی پوڑے تے مٹھیائی ۔ چوھاں دناں وچ ہٹی چمکی ۔ بھائیے جی دی گوگڑ لمکی ۔ لوکی ددھ وچ پانی پاندے ۔ اسیں پانی وچ ددھ ملاندے ۔ چوکھی ہوون لگ پئی کھٹی ۔ چمکن لگ پئی ساڈی ہٹی ۔ جس دن بھائیا پوڑے تلدا ۔ گاہکاں تائیں پچھوں ولدا ۔ آپوں کھاندا چوندا چاندا ۔ باراں پوڑے ڈھڈ وچ پاندا ۔ کجھ نہ کجھ اوہ کردا رہندا ۔ جد ویکھاں اوہ چردا رہندا ۔ اوہ اٹھے تاں میں آ بہندا ۔ چٹ کر جاواں رہندا کھہندا ۔ اٹھ وٹاں دو جیہبے پاواں ۔ چوری چھپی سنمے جاواں ۔ جس ویلے میں کھوآ بناندا ۔ نالو نالی کھائی جاندا ۔ داء لگے آ بھابو وڑدی ۔ ہولی ہولی ہٹی چڑھدی ۔ بھائیا جیکر اکھ بھواوے ۔ بھابو ہتھ غلے وچ پاوے ۔ جو کجھ لبھے مٹھ وچ پاندی ۔ ملکنے ہی پٹھ وکھاندی ۔ خالی مولی ہو گئی ہٹی ۔ جو پٹی سو صواداں پٹی ۔ اندر بہہ کے بھائیا رویا ۔ میں پچھیا کی بھائیا ہویا ۔ آکھن لگا گئے ہاں پٹے ۔ خالی رہِ گئے تھال تے وٹے ۔ ایہہ ہیرت ہے سانوں ڈاڈھی ۔ پونجی اڈ گئی کتھے ساڈی ۔ کر رہے ساں تنوں زاری ۔ کسے نے کنّ وچ پھوک آ ماری ۔ جڑھ آپنی سو پٹن والے ۔ اک ہٹی تنّ لٹن والے ۔ انی پیہے تے کتی چٹے ۔ آٹا گھٹے کہ نہ گھٹے ۔
جے کول نہیں کجھ مایہ ۔ نہ چاچا ہے نہ تایا ۔ نہ پھپھی نہ ماسی تائی ۔ نہ سسّ نہ بنے جوائی ۔ بن زر ہے لولھا ڈھگا ۔ نہ پچھا تے نہ اگا ۔ نہ یار دی نبھدی یاری ۔ نہ ویر نہ بھین پیاری ۔ بن زر ہے حسن وی پھوکا ۔ بن زر ہے پانی سوکا ۔ جے کول نہیں ہے چھاندا ۔ اوہنوں بھانڈے کوئی نہیں پاندا ۔ نہ ساون دیاں بہاراں ۔ نہ پینگھاں جھوٹن ناراں ۔ نہ جوبن اتے جوانی ۔ نہ گل وچ پھبدی گانی ۔ بن پیسے کجھ نہیں لبھدا ۔ نہ وصل ہی ہندا ربّ دا ۔ نہ کم کوئی ہندا پورا ۔ بن زر ہے عشقَ ادھورا ۔ نہ چھاتی دے وچ زور اے ۔ نہ پریم دی لمی ڈور اے ۔ بن زر ہے خالی کاسہ ۔ نہ منہ تے آوے ہاسہ ۔ نہ آدر نہ ابرو اے ۔ نہ پھلاں وچ خوشبو اے ۔ بن پیسے چوڑ چوپٹّ اے ۔ نہ مچھاں دے وچ وٹ اے ۔ اوہ بھلا مانس ہے کیسا ۔ جدھے پاس نہیں ہے پیسہ ۔
گلاں ایہہ انہونیاں ہون نہ وچ جہاں ۔ ددھ نہ دیوے ناگنی زہر نہ دیوے گاں ۔ برا جو منگے پت دا کہڑی ہے اوہ ماں ۔ سمبل پھل نہ دینودا بانس نہ دیوے چھاں ۔ اوہناں نوں آدر نہ ملے جنہاں دی نہ کوئی تھاں ۔ کوڑا اس کی بولنا مٹھی جدھی زباں ۔ نال اوہدے کون چھونہدا پے گئی جس نوں پاں ۔ مجھاں گائیاں نہ کدی اڈن وچ اسماں ۔ من وچ پاپی دے کدی وگے نہ پریم جھناں ۔ کہڑا قلعے گڈّ کے بیٹھا وچ سراں ۔ بانگاں کس نے دینیاں اجڑے وچ گراں ۔ الاں کس پرنائیاں کس پنجرے گھتے کاں ۔
پھردے ملنگ جہڑے گھر اتے گھاٹ بن، اوہناں کدوں چھتاں اتے پانیاں نے لادیاں ۔ لتاں نوں پسار جہڑے ستے تیجی کوٹھی وچ، اوہناں کدوں ملک دیاں لینیاں آزادیاں ۔ پوریاں کی پانیاں نے اوہناں نراں جگ وچ، داڑھی مچھاں منّ کے جو بن بیٹھے مادیاں ۔ چمن دے انگور کدوں ہونگے نصیب اوہناں، جنہاں اتھے گاجراں تے مولیاں نے رادھیاں ۔ کہڑے محل اوہناں نے اسارنے نے آن کے تے، لائیاں جنہاں جا کے وچ کھندراں سمادھیاں ۔ مل کہڑی مارنی ہے اوہناں نے میداناں وچ، پائیاں ہوئیاں چوڑیاں نے جنہاں حوراں جادیاں ۔ جھلنگے اوہ وار کدوں تیغاں اتے خنجراں دے، کنڈے دیاں پیڑاں جنہاں کدے نہیں سادھیاں ۔ اٹھ آپ سکدے نہ پھٹے منہ گوڈیاں دا، دسو کدی مردیاں نے کھیراں ہین کھادھیاں ۔
رامو شامو دھرم دیاں دوئے بھیناں بنیاں ۔ اک دوجے بن رہندیاں نہ دوویں جنیاں ۔ ڈاڈھے پریم پیار دیاں ایہناں تنداں تنیاں ۔ اک دوجے تے وسدیاں جیوں مینہہ دیاں کنیاں ۔ چمکن دوویں اس طرحاں جیوں سپ دیاں منیاں ۔ دوہاں دے اندر ہور اک تریاکل آئی ۔ اس پلیتے نوں نکی جہی تیلی لائی ۔ دوہاں نوں دتا پاڑ اس لاڑے دی تائی ۔ اس نوں گلّ کوئی ہور اس نوں ہور سنائی ۔ جھاٹے دوہاں نے پٹ لئے سر پائی چھائی ۔ گھر آئیاں تے دوہاں دا جد غصہ ڈھلیا ۔ ساگر چڑھیا پریم دا جو جائے نہ ٹھلیا ۔ دوہاں نے دل وچ سوچیا اس بھیڑی چھلیا ۔ ایہہ سنیہڑا رامو نے شامو نوں گھلیا ۔ دوہاں وچ تیجا رلیا تاں جھگا گلیا ۔
پھل ورگی جے زندڑی چاہویں پیر کنڈھے تے دھر نہ ۔ عاشق ایں تاں پریتم دے در بہہ جا مار کے دھرنا ۔ جے موتی دی لوڑ نہینؤں ٹبھی مار کے مر نہ ۔ چھاتی کڈھ کے پڑ وچ آ جا جے توں لوڑیں مرنا ۔ پہلوں خوف ڈبن دا کر لے جے توں لوڑیں ترنا ۔ جے ڈبنے دا خطرہ سمجھیں دریا دے وچ تر نہ ۔ چور ڈاکو دا فکر اوہنوں کی کول جدھے کوئی زر نہ ۔ جے زر ہے تاں زر دے کارن دکھڑا پیسی جرنا ۔ وچ اکاشاں اڈنا چاہویں طوفاناں توں ڈر نہ ۔ سر دتا وچ اکھلی دے پھر موہلے توں کی ڈرنا ۔
