پنجابی کافیاں سادھو ایشر داس اداسی
1. کدھر گئے ملکھ دے والی
کدھر گئے ملکھ دے والی،
دیس ولایت کر گئے خالی،
چلدے ہنس مور دی چالی،
پکے محل اسار گئے ۔
چندر مکھی گھر نعر جنہاں دے،
نوں نوں لکھے ہار تنھاں دے،
اوڑک راجے سنے رانیاں،
ہار شنگار وسار گئے ۔
سبز نواری پلنگھ کساون،
مالی سندر پھلّ بچھاون،
عطر پھلیل سرہانے دھر کے،
موت وسار ہنکار گئے ۔
لشکر فوجاں مال خزانے،
توپ زمبورے، نوبت خانے،
چن چراغ، جنہاں دے روشن،
وسطی چھڈ اجاڑ گئے ۔
ایشر داسا سنے غلاماں،
نیوں نیوں راجے کرن سلاماں،
گوراں اندرِ جائے سمانے،
انت کال نوں ہار گئے ۔
2. گوبند نام گوپال ہری ہرِ
گوبند نام گوپال ہری ہرِ،
کئی بار ازمایا سی ۔
رام نام دا سمرن کر کے،
تتا تاؤ بجھایا سی ۔
ستگور سوامی نربھؤ کینو،
دین دیال ڈرایا سی ۔
جس دی خاطر پیدا کیتو،
سو تیں کیوں بسرایا سی ۔
سوں تیں قول قرار بسارے،
کالکھ داغ لگایا سی ۔
جس نے پید ن پیدوں کرکے،
بوندوں برج بنایا سی ۔
لعلاں دا ونجارا بن کے،
کلر لدِ چلایا سی ۔
جنم جنم دا روگی،کدی
ستگورو جائ چھڈایا سی ۔
ایشر داسا بند خلاصی ہوئی،
لکھ لکھ شکر منایا سی ۔
3. اس وقت تیرا کوئی نہ والی
اس وقت تیرا کوئی نہ والی،
جد توں کھرا نتانا سی ۔
سر تلوایا کر لٹکایا،
کونج وانگ کرلانا سی ۔
روگ دکھاں دی کھانی اندر،
نرک بھوگ پچھتانا سی ۔
جتھے گند گبر کرارا،
تیرا تہاں سرہانا سی ۔
مات گربھ دی پھاہی وچوں،
چھٹن نوں پچھتانا سی ۔
بندخلاسی کرنے والا،
کون کوئی جروانا سی ۔
ستگور جاہِ سہائتا کیتی،
پون روپ دا بانا سی ۔
بھیڑے نرک نہائتا تنگی،
وانگ یتیم نمانا سی ۔
پر-اپکاری ستگور ہوئے،
جگت جتھوں ورسانا سی ۔
ایشر داسا ستگور باجھوں،
تیرا کون ٹکانا سی ۔
4. دل وچّ کوٹ دلیلاں کر کر
دل وچّ کوٹ دلیلاں کر کر،
پکے پیر پسارے سی ۔
سرخ سنیہری کوٹ جنہاں دے،
سیخو ایکھ منارے سی ۔
اوہناں اگے وڈے سورمے،
کس دے پانیہارے سی ۔
اندر باغ لگاون جنکے،
پاوک چیر فکارے سی ۔
کمبھ کرن تے میگھ ناد نے،
کال قید کر ڈارے سی ۔
راون ریت رلے بن بھیتر،
جنکے بند دوارے سی ۔
کیسوں کنس زمیں پٹکائے،
عرشوں کال الارے سی ۔
ہرناکش وے ہرناکش مار،
لے ور مرن وسارے سی ۔
بلی بل دریودھن مارے،
جیؤن آس جگ چارے سی ۔
روندے گئے مسافر بن بن،
جنھیں پیر پسارے سی ۔
ایشر داسا کال بلی نے،
بلی بھسم کر جارے سی ۔
5. سطراں دے وچّ بیٹھیاں رانیاں
سطراں دے وچّ بیٹھیاں رانیاں،
مانگ سندھور سواردیاں ۔
کوئلاں وانگ کنٹھ جنہاں دے،
سندر سخن اچاردیاں ۔
چند سامان سریر جنہاں دے،
زیور پارِ شنگاردیاں ۔
نوں نوں لاکھ جنہاں دی قیمت،
گل وچّ لڑیاں ہار دیاں ۔
ہیرے موتی لال جواہر،
ہاسے اتوں واردیاں ۔
لاکھ چرتر یاد جنہاں دے،
گلیں کوٹ اساردیاں ۔
کرن کلول کبوتر وانگوں،
سر توں موت وساردیاں ۔
ایشر داسا نیک رکاناں،
کدے ن مرن چتاردیاں ۔
6. اٹھ کڑے دن وڈا چڑھیا
اٹھ کڑے دن وڈا چڑھیا،
پندھ پئے سر دوراں دے ۔
تیری خاطر کئی مسافر،
اٹکے نال ادھوراں دے ۔
پندھ پئی پچھتاون لگی،
تردی نال لہوراں دے ۔
چھٹ گئے اوہ راج دوارے،
ہوئی وانگ مزدوراں دے ۔
اوہ دن یاد کرے بہہ رووے،
موت نمانی گھوراں دے ۔
دوزخ بھامبڑ دوروں دسدے،
تپدے وانگ تندوراں دے ۔
کال قلندر گل وچّ پائے،
پٹھے پیچ زمبوراں دے ۔
دھرم رائے دا لیکھا دینا،
دفتر خاص ہزوراں دے ۔
نرک اٹھاراں بھوگ پرانی،
ملے انعام گروراں دے ۔
اندھا بول سنے ن دیکھے،
منگل پریاں حوراں دے ۔
اکوں چکوں مشک نہ آون،
عطر گلاب کپوراں دے ۔
ارنڈ بیج کے ایشر داسا،
میوے کہاں کھجوراں دے ۔
7. جگوں کھٹّ مسافر تردا
جگوں کھٹّ مسافر تردا،
مانس ناؤں دھرایا مردہ،
وسطی چھڈ اجاڑیں آیا،
گوریں آسن لایا تیں ۔
دھرم راج نے بہت بگویا،
روز نام حاضر نہیں ہویا،
چتر گپت دفتر نوں دیکھن،
کہن ککرم کمایا تیں ۔
لوبھی ہوئِ پھرے ہلکایا،
سادھ سنگ واسا نہیں پایا،
کیوں رے بؤرے جنم گوایا،
کالکھ داغ لوایا تیں ۔
جس سائیں نے پیدا کیتا،
تس دا نام نہ سنیا لیتا،
بیٹھ کسنگت کرم ہین،
کر چوری شکر منایا تیں ۔
کاج بگاڑ پچھوں پچھتاویں،
بیجیں اکّ امب کتھوں کھاویں،
ایشر داسا کوڈی بدلے،
لال امول گوایا تیں ۔
8. اٹھ مسافر تریا خالی
اٹھ مسافر تریا خالی،
خرچ نہیں پردیساں دے ۔
بیٹھ سنگھاسن حکم چلاوے،
اپر اور نریشاں دے ۔
ساری عمر کھٹدیاں گزری،
خالی ہتھ بلیکھاں دے ۔
جان لگے تے لاہکے دھر لئے،
لیڑے دور دریشاں دے ۔
دھکے دے کے کھرے پیارے،
کڈھن نال کلیشاں دے ۔
ایک ساس بن ریتے رل گیا،
کیہے گمان وریساں دے ۔
توڑ تڑاگی ننگا کیتا،
بنیاں وانگ ملیساں دے ۔
روز جنہاں دی مرنی مردا،
بنے بدیس ہمیشاں دے ۔
جوبن روپ اتھائیں دھر گیا،
بنیاں وانگ سریساں دے ۔
ایشر داسا ایتھے دھر گیا،
کوئلے کر کے کیساں دے ۔
9. سوہنی روز ندی تر جاوے
سوہنی روز ندی تر جاوے،
نین ملے ترساندے نہ ۔
عاشق لوک مشوکاں تائیں،
صدق بناں ازماندے نہ ۔
روز ہمیشاں سر پر جانا،
ظالم لوک جراندے نہ ۔
ماگھ مہینے ٹھاٹھاں دیندے،
انت شمار سراں دے نہ ۔
رات انھیری ککر کڑکن،
بدل پون ٹھراندے نہ ۔
کچا گھڑا کموت قبولی،
اڈ گئی جانوراں دے نہ ۔
ایہو حالَ سسی تن گزرے،
ہیت(ہوت) پیار گھراں دے نہ ۔
جیٹھ مہینے سکھر دوپیہرے،
پہنچی مزل گھراں دے نہ ۔
ننگے پیر پری دی صورتَ،
کھلے کیس پراندے نہ ۔
صدقوں ہینے دوہیں جہانی،
مرشد تے ترساندے نہ ۔
ایشر داسا لوک لاج تے
عاشق جو شرماندے نہ ۔
10. چلو سئییو رل دیکھن چلیئے
چلو سئییو رل دیکھن چلیئے،
نند مہر دا پیارا نی ۔
مٹکی پھوڑ جگاتاں منگدا،
لیندا روز نظارہ نی ۔
جمنا گھاٹ چراوت گٔوآں،
شیام روپ ونجارا نی ۔
جس نے ناد وجائی بنسی،
موہ لیا جگ سارا نی ۔
بندرابن دی کنج گلی میں،
غرض رہا گھن کارا نی ۔
ہرِ ہرِ دے وچّ روپ اسی دا،
جس دا نور نیارا نی ۔
رل ملیؤ من موہن شام نوں،
اب ہن داؤ تمارا نی ۔
وقت گئے نوں مرو جھوردا،
ایشرداس وچارا نی ۔
| |
